Hiç sorgulamadan yaşayan biri misin? Yada hayatı akışına bırakan? İnsanları hatta yaşamı fazlasıyla takmayan? Yada tam olarak şöylesin aslında; hayatı hem akışına bırakıp hem de sorgulayarak yaşayan ama akışına bıraktığı hayattan düşme korkusuyla savrulan ve bir yandan da hayatına realist açılardan bakmaya çalışan fakat en kuytu hayallerin çöplüğünde boğulan, boğuldukça durgunlaşan durgunlaştıkça masumlaşan ve gözleriyle değil de sadece yanaklarıyla gülebilen elleri yaz aylarında bile yalnızlıktan buz kesmiş, bakışları fazlasıyla donuk ama heyecanlı ve attığı her adımda bir sonrakinin heyecanı tabi bunun yanında içten olmasa da hayata tutunmaya çalışan birisin sanırım. Memnun oldum..
Peki ya hayallerin? Aslında pek büyük bir hayale de sahip değilsin. Suskun değilsin ama konuştuklarını söyleyen de sen değilsin. Beklentin de fazla değil hayattan. Sanırım bu yüzden mutluluğa benden daha yakınsın. Yakınsın ama korkaksın da. Bu yüzden adımlarını ufak atıyorsun sanırım. Ve ben bile kendime bu kadar yabancıyken senin bu kadar tanıdık gelmen ne tuhaf.. Sahi..Kimsin sen?